Morgenstond, goud in de mond

Het is een opvallende septembermaand, de natuur en mens zijn van slag en overdag is het eigenlijk te warm om te roeien. Vandaar dat het idee opkwam om eens 's morgens vroeg in de boot te stappen, de zonsopgang tegemoet.

Aanvankelijk waren er veel positieve reacties maar toen bleek dat je dan om 6:20 op het vlot moest staan, ruim vóór de eerste koffie, liepen de aanmeldingen terug.

En zo was ik zelf nog maar net op tijd om samen met Laila en Jacobien in een wherry te stappen en fluisterstil de ringvaart op te gaan. (Ja om die tijd slapen er nog mensen.)

Het werd een hele rustige tocht, genieten van het vlakke water en eenmaal bij Kwadijk werd het steeds stiller. De zon kwam langzaam op en regelmatig legde ik de boot stil en dwars op het water om Laila en Jacobien van het prachtige uitzicht te laten genieten.

Eigenlijk waren we net te laat door de bocht na Kwadijk. De zon was al iets boven de horizon maar het uitzicht was prachtig met de spiegeling in het water. Door het regelmatige stilliggen was de tijd sneller gegaan dan kilometers gemaakt. Dat was geheel in de opzet van de tocht. Op de terugweg vielen de diverse bloeiende waterplanten op. Frans Kat kwam langs op de fiets, op weg naar de Baanstede. Dag Frans, werk lekker, wij roeien rustig voort.

En zo kwamen we geheel weer ontspannen aan terug bij de vereniging.
Om enkele "vroege vogels" de loef af te steken.

Met ontspannen groet,

Cees.

PS moet je ook eens doen, zonder slagen teller met de gemiddelde snelheid per slag.