Roeiwetenswaterheden van Nic van Laar

Nic temidden van zijn roeimaten in pre-corona-tijden

Na 53 jaar roeien ben ik nu gestopt. Ik vind het leuk wat wetenswaterheden te noteren. 

Voorjaar '61 ben ik als 15-jarige jongen begonnen met roeien. De roeiloods bestond uit een houten loods, gelegen vlakbij de spoorbrug. De twee houten vlotten lagen vast op de grond. Als het water hoog stond, liepen de vlotten onder water en was het natte-voeten-werk. We hadden toen 2 normale houten wherries, een vaste-bank-wherry, een maasvier en een single wherry van een lid, welke door iedereen gebruikt mocht worden. Bijna alle, zeer oude, boten lekten enigszins. De Zeevang had een "stop", perfect om het lekwater op de kant te laten wegstromen. In de brede oude maasvier kon je makkelijk met 7 mensen een tocht roeien.
Tijdens mijn HZS (Hogere Zeevaart School) ben ik twee jaar materiaalcommissaris geweest, waarbij ik heel veel van ir. Heringa geleerd heb. Theoretisch was hij goed, maar praktisch ook, een plezier om met hem samen te werken. Toen de huidige loods klaar was, zijn de inmiddels nieuwe vlotten door leden overgeroeid naar de nieuwe ligplaats. Helaas heb ik dit niet meegemaakt, omdat ik toen als werktuigkundige op zee voer. 

Vanaf de oude loods heb ik nog twee vaardigheidsproeven in de skiff geroeid (20 km, max 2 h). en een vaardigheidsproef in een gestuurde 2 oars (20 km Max 2h,10 '). Vanuit de loods hebben we kampeertochtjes gemaakt naar de Breek, primitief maar leuk. Ook een kampeertocht gemaakt van een week naar de Westeinderplassen (ZH). Op een zaterdagochtend zwaar beladen over het IJ, met een wherry. Wel spannend, maar niet verstandig (jeugdige overmoed). Ook een keer met stormachtig weer naar Marken. Een Marker visser stond ons uit te zwaaien met de kreet "kop op de wind houden, jongens!". Degene op de stuurstoel moest met een emmer continu water lozen, anders hadden we het niet gered.
Zeven jaar ben ik geen lid geweest van de roeivereniging, omdat ik toen als een van de eersten fanatiek aan het surfen was. Daarna ging ik weer roeien. Vanuit de loods heb ik heel veel instructielessen gegeven, zowel aan Whereleden, als schoolroeiers. Ook ben ik nog drie jaar instructiecommissaris geweest.
De nachttochten waren ook altijd plezierig. Met een auto geblinddoekt 's nachts naar een onbekende plek worden gebracht en vervolgens met de boot in het donker naar de vereniging zien te roeien. Ook kleine wedstrijden heb ik geroeid, maar we werden 3e van de 3 of 4e van de 4 boten, maar leuk was het wel. Wat ook heel leuk is geweest, waren de grachtentochten in verschillende steden, o.a. Amsterdam en Utrecht. Eind jaren '60 1 x de Moezeltocht gedaan (prachtig) en 1 x de Loiretocht, ruim een week. Met de bus heen en terug en 's nachts overnachten in de meevarende begeleidingsboot. Perfect. 

En nu dus gestopt! Roeiers/sters, ik wens jullie allen evenveel roeiplezier als ik altijd heb gehad. Ik zal het waarschijnlijk wel gaan missen, maar het is mooi geweest.
Nic van Laar

.